De dag voor de Canadese parlementsverkiezingen staat de Liberale Partij van Justin Trudeau op verlies in de peilingen. Duizend zachte speldenprikken, zo wordt zijn aaneenschakeling van fouten, groot en klein, genoemd in het NRC. Er wordt meewarig aan toegevoegd dat Trudeau, wereldwijd progressief boegbeeld ten tijde van Trump, de lat te hoog legde. De verwachtingen kon hij onmogelijk inlossen.

Als burgers is het onze taak om realisme te eisen

Elke keer weer die lat der verwachtingen. Soms dondert hij naar beneden, zoals toen Obama “kraantjeswater” dronk in Flint, Michigan en soms zijn het speldenprikken die de lat langzaam naar beneden dwingen. Maar de zwaartekracht wint altijd.

Je zou denken dat wij, stemvee, ondertussen beter weten: iedereen vegan, geen immigratie en een basisloon voor iedereen – het zit er niet in. Nu niet. Nooit niet. Ik hoor het ook niet graag, maar als burgers is het onze taak om realisme te eisen en ons die wensdromen niet meer op de mouw te laten spelden.

Ja, spelden. Pun intended, heet dat.